DZIEŃ ODDANIA - INSTRUKCJA I PRZEBIEG
I. Przygotowanie do aktu oddania:
Po duchowym 33-dniowym przygotowaniu następuje akt oddania. Aby go dobrze i w pełni przeżyć - przygotuj to, co ważne:
1. Pobierz akt oddania lub przygotuj swój własny napisany własnoręcznie.
Zamieszczony Akt zawiera treść, którą zapisywaliśmy przez ostatnie dni rekolekcji. Na drugiej stronie dokumentu jest miejsce, w którym możemy napisać swój własny osobisty Akt Oddania.
Cały akt oddania brzmi następująco:
“Maryjo, która cała jesteś czułością Boga dla mnie,
Matko Jezusa, Matko Kościoła i moja Matko, Królowo Polski i świata,
Ja………………………………….,
uznając swoją słabość i grzeszność
odnawiam i potwierdzam przymierze Chrztu świętego.
Wyrzekam się na zawsze grzechu, szatana i wszystkich jego dzieł.
W Twojej obecności Maryjo – wyznaję dziś wiarę
w Jezusa Chrystusa – mojego jedynego Pana i Zbawiciela
Uznając testament z Krzyża: “Oto Matka twoja”,
przyjmuję dziś Ciebie Maryjo za moją Matkę i Królową.
Maryjo! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa i mocą Jego Miłości –
poświęcam się całkowicie Twojemu Niepokalanemu Sercu:
oddaję Ci całkowicie ciało i duszę swoją, moje serce i moją wolę,
moją pamięć i mój rozum, wszystkie myśli i pragnienia,
całe moje życie i moją działalność,
całą moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość,
mój czas i moje decyzje oraz wszystkie moje dobra wewnętrzne i zewnętrzne, nawet wartość dobrych moich uczynków, pozostawiając Ci całkowite i zupełne prawo rozporządzania mną i wszystkim bez wyjątku, co do mnie należy,
dla wypełnienia woli Ojca, dla spełnienia pragnień Jezusa, dla radości i chwały Ducha Świętego oraz z miłości ku Tobie i dla ratowania dusz braci i sióstr naszych. Amen.
Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie.
Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam. Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twojego Syna i zawsze zwyciężasz.
Spraw więc Wspomożycielko wiernych, by moje serce, moja rodzina, parafia, Ojczyzna i cały świat – stały się rzeczywistym Królestwem Twojego Syna i Twoim.
Maryjo, moja Matko i Królowo – chcę, abyś mogła żyć, działać i kochać we mnie i przeze mnie. Amen.”
2. Przygotuj świecę. (zapalona świeca symbolizuje odnowienie przyrzeczeń Chrztu Świętego.
3. Jeśli akt oddania przeżywasz w domu - przygotuj miejsce, w którym ustawisz Krzyż oraz wizerunek Matki Bożej - przed którymi odmówisz akt oddania.
4. Ubierz się odświętnie - aby podkreślić uroczysty charakter wydarzenia, jakim jest akt oddania
5. Jeśli masz taką możliwość - przygotuj się do tego, aby po oddaniu się - świętować to wydarzenie w gronie swoich najbliższych. Świętowanie wyraża naszą radość i wdzięczność za łaskę, której doświadczyliśmy.
II. Przebieg aktu oddania
1. Rozpocznij krótką modlitwą - może to być jakaś pieśń lub np. Litania Loretańska.
2. Odczytaj powoli akt oddania, wczuwając się sercem w każde ze zdań.
3. Po odczytaniu aktu - podpisz się pod nim.
4. Podziękuj Panu Bogu, uwielbiając Go modlitwą lub śpiewem. Może to być pieśń wyrażająca wdzięczność (np Te Deum) lub np. odmówienie trzykrotnie: “Chwała Ojcu…”.
5. Kiedy nadarzy się ku temu sposobność - poproś kapłana o podpisanie Twojego aktu (można wtedy przed kapłanem raz jeszcze go wypowiedzieć). Podpis kapłana jest znakiem jedności z Kościołem oraz wyraża posłuszeństwo i pokorę, które są głównymi cnotami Matki Bożej.
III. Akt oddania przeżywany we wspólnocie parafialnej
Jeżeli rekolekcje odbywały się we wspólnocie - akt oddania może zostać przeżyty wspólnotowo - w postaci spotkania fizycznego (z zachowaniem obowiązujących przepisów) lub w postaci transmisji online.
Przebieg aktu wygląda wtedy tak samo:
1. Kapłan przewodniczy i prowadzi modlitwę wstępną (można ją ubogacić krótką nauką do wiernych)
2. Kapłan zapowiada odczytanie oraz intonuje słowa aktu
3. Kapłan zachęca i przypomina, aby wszyscy uczestnicy podpisali swój akt (podczas aktów składanych w ramach spotkań fizycznych - podpisanie aktu odbywa się najczęściej na ołtarzu, w obecności Najświętszego Sakramentu.
4. Kapłan prowadzi modlitwę dziękczynną lub krótkie uwielbienie.
Jeżeli akt odbywa się w połączeniu z Eucharystią - może być wypowiedziany w ramach homilii lub bezpośrednio po zakończeniu Mszy Świętej.
„Od Maryi uczymy się zawierzać we wszystkim woli Bożej. Od Maryi uczymy się zawierzenia nawet wówczas, gdy wydaje się, że nie ma już nadziei. Od Maryi uczymy się miłości do Chrystusa, Jej Syna i Syna Bożego”.